This is not a love story, yeah.

Angel’ın ağzından
Sky’ın, Max’in kollarında baygın bir halde yattığını gördüğümüz gibi hastaneye gitmiştik. Şükürler olsun ki bir şeyi yoktu ve yarım saate eve gelmiştik. Sky’ı Dan taşıyordu. İçeriye girdik ve Sky’ı yatağına yatırdıktan sonra herkes etrafında dönmeye, onu rahat ettirmeye çalışmaya başladılar. Ben ise sadece onun başında oturup saçlarını okşuyordum. Sky ağlıyordu. Zayn’le aralarında geçen her şeyi hıçkırarak anlatıyordu. Bunu görmeye dayanamıyordum, o benim her zaman en yakınım olmuştu. Onu böyle görünce benim de kalbim cız ediyor, acıyordu. Tıpkı şu anda olduğu gibi. Ağladığımı görmemesi için onu hıçkırıklarıyla baş başa bırakarak salona attım. Yaklaşık beş saniye sonra kendimi Liam’ın güçlü ve güvenli kollarında buldum ve hıçkırıklarımı sonunda serbest bıraktım. Bu çok kötü bir şeydi, onların arasını ben yapmıştım, bu da ayrıca koyuyordu tabii. Liam, nefes almam için beni bahçeye çıkardı. Sırtını kocaman bir ağacın gövdesine dayadı ve bende kucağına yattım. Gözlerimin içine şefkatle bakıyordu, bir yandan da saçlarımı okşuyordu. Biraz sonra kendime gelebildim ve neler olduğunu ona da anlattım.

L: “Zayn’e neler oluyor böyle?”
A: “Bilmiyorum. İnan bana, bilsem ben çözerim her şeyi.”
L: “Tamam sevgilim, şimdi gözyaşlarını sil ve o muhteşem gülüşünle dünyamı aydınlar. DJ PAYNE IN THA HOUSE!”

Hafifçe kıkırdadım ve o da bana gülümsedi. Ardından kafasını eğip nazikçe dudaklarıma bir öpücük kondurdu. Onu seviyorum, hem de çok.

Lucy’nin ağzından
Harry’nin evindeydik. Üzerimizdeki yorgan vücutlarımızı örtüyordu. Harry beni göğsüne çekmişti ve sıkıca sarılıyordu. Sahiplenici bir sarılıştan çok özlem dolu bir sarılış gibiydi bu, ya da bana öyle geldi. Her neyse. Arada saçlarıma minik öpücükler bırakıyordu. Bense o mükemmel kokusunu ciğerime depoluyordum. Tabii belli etmemeye çalışarak. Artık ne kadar başarılı olduğum konusu da ayrı bir tartışma konusu. Harry’nin konuşmaya başlaması ile başımı yukarıya kaldırdım.

H: “Beni özlemişsin.”
L: “Hayır, sadece çok sarhoşum.”
H: “Hadi ama Lucy, 3 bardak birayla sarhoş olmayacağını ikimizde çok iyi biliyoruz. Aslına bakarsan, ben seni çok özlemişim.”

Dudaklarıma doğru eğildi ve tutkuyla öpmeye başladı. Karşı koyamıyordum, aksine bende ellerimi, onun kıvırcık saçlarına atmış, karıştırıyordum. Biraz sonra Harry durdu ve yüzüme muzipçe baktı.

H: “Beni unutmadığını biliyordum.”
L: “Artık kapa çeneni ve uyuyalım Styles.”
H: “Pekâlâ, bende seni seviyorum.”

Dudaklarıma son olarak minik bir öpücük bıraktı ve yine beni kendine çekerek yattı. Evet, onun nefesini ve öpücüklerini saçımda hissetmek bana iyi geliyor. Ayrıca bende biliyorum, onu hâlâ seviyor ve özlüyorum.