Revenge *6-Lovebirds

Bölüm 3-Changing Roles
"Hayatımı mahvettin Lerman."
"Üzgünüm," Dudaklarını diliyle ıslattı ve devam etti. "Seni özleyeceğim Mathers."
"Lütfen beni özleme Lerman, artık unut beni," Patlayacağımı hissettiğimde ondan bir adım uzaklaştım. "Çünkü ben seni beklemekten sıkıldım. Her gittiğinde delilerce ağlamaktan, seni delilerce özlemekten, kendimi aptal hissetmekten bıktım. Her geldiğinde sevinçten deliye dönmeyi beklemekten bıktım!"
Akan gözyaşlarımı sinirle ve hızla elimin tersiyle silerken bağırmaya devam ediyordum.
"Artık beklemeyeceğim!"
Yanağımı kavrayan elini sinirle ittim.
"Uzak dur benden!"
"Mat-"
"Kes şunu! Bana soyadımla seslenmeyi kes! Bana soyadımla seslenen tek erkek var," Gözlerimi gözlerine diktim. "Aşık olduğum Lerman, her hareketiyle beni mutlu eden Lerman, ağlamama dayanamayan Lerman."

*********

"Ya her şey istediğimiz gibi gitmezse?"
Barbara az önce marketten aldığımız yiyecek ve içecek dolu poşetleri boşaltırken bir yandan da karamsarlık ilkesini savunuyordu.
"Bu elbette olacak, planı dört dörtlük yapsak da bir şeyler birbirine uymayacak. Ama biz pes etmeyeceğiz."
Elinden aldığım abur cuburları herhangi bir dolaba tıkadım.
"Umarım ciddi sorunlar çıkmaz."
"Umarım." diye onayladım.
"Biletler tamam!"
Paris elindeki telefonu kapatır kapatmaz bize iyi haberi vermişti. Kızlar sevinmeye devam ederken ben ardından gelecek olan kötü haberi bekliyordum. Paris'in mimikleri bana kötü haberin olduğunu anlatıyordu çünkü.
"Ama kulis biletlerinde sorun çıktı, John o kadarını yapamayacağını söyledi."
"John?"
Halley merakla Paris'e baktı.
"Bize bu içi dolu evi tutan adam. Benim Londra'daki elim, ayağım."
Halley başını salladı ve kattle'deki sıcak suyu içi kahve tozlarıyla dolu olan bardağa boşalttı.
"E peki kulise nasıl gireceğiz?"
Dorrit'e döndüm.
"Gizlice."
"Eğlenceli olacak."
Birbirimize baktık ve kahkaha atmaya başladık.

*********

Büyük gün. Konser günü. İlk aşama. Aralarından birini seçersiniz, çünkü hepsi bugüne uygun başlıklar, keyfinize göre takılın. Yatağımdan doğruldum ve elimle saçlarımı sol omzumda topladım. Komodinin üzerindeki telefonumu alıp saate baktım. Tam 11'di. Nancy dün gece küçük kızdan aldığımız kağıda bir kez daha bakmış ve konser saatinin akşam 8'de olduğundan emin olmuştu. Yataktan çıkıp telefonu yatağa fırlattım ve duşa girdim. Duştan çıktığımda burnuma yine krep kokuları geliyordu. Bu Barbara uyandı, demekti. Hızla üstüme kot şortumu ve kareli gömleği geçirdim ve saçlarımı ellerim yardımıyla düzeltip odadan çıktım, kurutmakla uğraşmadan.
"Günaydın!"
Mutfağa girdiğimde Dorrit tüm pozitifliğini etrafa yayıyordu. Paris ve Halley'e baktığımda ise heyecandan önlerinde yemekleri bile yiyemiyorlardı. Nancy gayet sakin bir şekilde kahvesini yudumluyordu, bu klasik Nancy hareketiydi. Barbara ise masada eksik olup olmadığına bakıyordu.
"Günaydın!" diye karşılık verdim Dorrit'e.
"Büyük gün, hazır mısınız?"
Halley ve Paris birinin konuyu açmasını bekliyormuş gibi bir anda konuşmaya başladılar.
"Elbette heyecanlıyım, onu göreceğim, acaba ne kadar değişti, beni tanıyacak mı, tanıdığında tepkisi ne olacak" gibi cümleler birbirini takip ederken Dorrit bundan sıkılmış gibi yüzünü buruşturdu.
"Sakin olun kızlar."
Nancy kahkaha atıp kızları izliyordu.
"Artık kesin, konuşmamız gerek."
Barbara tüm ciddiyetiyle ikisine bakarken Halley ve Paris susmuştu.
"Tam olarak ne yapacağımızı bilmiyoruz Candice."
Halley dudağını ısırarak bana bakıyor ve Paris'i onaylıyordu. Bunun üzerine diğerleri de bana dönmüştü.
"Elbette ne yapacağınızı biliyorsunuz kızlar. Şimdi kahvaltımızı yapsak, sonra konuşsak?"
Hepsi kafasını sallayıp yemeklerini yemeye devam ettiler.

*********

"Konser saati 20:00."
Nancy bir kere daha konser saatine bakmıştı.
"Peki şu an saat kaç?"
Dorrit, Barbara'nın sorusu üzerine telefonuna baktı.
"11.58, 12 diyelim."
"6'da evden çıkmamız gerekiyor."
Paris'i onayladım.
"Kesinlikle, 6'ya kadar hazırlanmalısınız."
"Giyeceklerimiz hazır, duş da aldık. Sadece makyaj ve saç kalıyor."
Halley'e baktım.
"Makyajlarınızı ben yaparım. Saç işinde de birbirinize yardım edersiniz, böylece daha çabuk biter."
"Pekala. Taksiyle gideceğiz dimi Nancy?"
Paris'in sorusu üzerine Nancy başını salladı.
Kızlara baktım, oldukça heyecanlılardı. Hepsi çocukluk aşkıyla yeniden karşılaşacakları için oldukça heyecanlılardı.
"Sakin olun kızlar," derken hepsinin gözlerinin içine sırayla bakmış ve devam etmiştim. "İlk aşamayı başarıyla atlatacağız. Konsere gidecek ve istediğiniz kadar eğleneceksiniz. Daha sonrada bir şekilde kulise gireceksiniz."
Dorrit araya girdi.
"Ne şekilde?"
"Bunu orada düşünürüz."
Barbara Dorrit'e cevabını vermiş ve devam etmemi isteyen bir bakış atmıştı.
"Kulise girdiğinizde hayranlarıymış gibi davranacaksınız. Eğer sizi tanırlarsa -ki kesinlikle tanıyacaklardır birine benzettiklerini iddia edeceksiniz."
"Bunda bir gariplik olduğunu hissedeceklerdir."
Barbara sinirle araya girdi.
"Bunların hepsini daha önce konuştuk zaten. Onları ikna edeceğiz! Bizi tanımayacaklar, yeniden hayatlarına gireceğiz. Ama bu sefer rollerimiz değişecek; onlar bizim değil, biz onların hayatlarını mahvedeceğiz."
Barbara'yı onaylarken gülümsedim. Azmine, hırsına aşıktım.

-YAZIM HATAM VARSA ÜZGÜNÜM, İYİ OKUMALAR!