He is my true love? *13-Tiyatro

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Paz Mart 03, 2013 5:39 pm

He ben neyiiiiiim?!

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Ptsi Mart 04, 2013 12:58 pm

Ben de geldiiiiiiiim!
erim senin bölümünü ben de edizde o anahtarların ne işi var? :Z
Allah korusun inşallah kız bişey yapmaz. :sırıt:
Neyse saçmaladım ben. :D
Çok güzeldi ya hadi devam bak lütfeeeeeen. :)

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Ptsi Mart 04, 2013 2:10 pm

Bizi yalvartma amaaaa yaaaa :S

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Salı Mart 05, 2013 1:18 pm

Yorumlarınız için çoook teşekkür ederim, buyurun yeni bölüm.

Bölüm 11-Seni Seviyorum
Hala Ediz'e şaşkınca bakarken o yavaş adımlarla yanıma doğru geliyordu.
"Hadi girelim."
"Ne?"
"İçeri diyorum, girelim."
Bakışlarıyla evi gösterdiğinde önce eve sonra ona baktım. Hareket edemiyordum, ne yapmam gerektiğini dahi bilmiyordum. Sanırım bu yüzden Ediz benim yerime çantamı toplamış ve hatta eve girmiş beni bekliyordu. Benim evime, benim anahtarımla, bensiz.
"Ada, iyi misin?"
Sağ elini göz hizamda sallarken yerimde kıpırdayabilmiştim.
"Hayır değilim, bana bir açıklama borçlusun Ediz."
"Biliyorum, hadi bunu evde konuşalım."
Anlamsızca ona bakarken, sol kolumdan tutmuş ve beni içeri çekmişti. Ardımdan kapanan kapının sesiyle rahatsız olmuştum.
"Hadi, yukarı çıkıp üstünü değiştir."
Başımı mutfak tarafına çevirecekken beni engelledi ve salona doğru itmeye başladı.
"Ne yapıyorsun Allah aşkına?"
"Hadi ama Ada! Bana biraz yardımcı olur musun?"
"Ne için?"
"Sana kendimi affettirebilmem için."
Nihayet bunları neden yaptığını anlamışken hala anahtarımı nereden bulduğuyla ilgileniyordum.
"Tamam, bırak beni."
Hala beni itmekte olan Ediz'in kollarından kurtulup ona baktım. Bir de arkasında pencereleri kapatılmış Amerikan mutfağımıza.
"Sürpriz orada, dimi?"
Merakla mutfağa doğru bakıyordum.
"Evet." diye beni onaylayan Ediz'e baktım. Mutfağa koşsam beni her türlü yakalardı. Pes edip dediğini yapmak için merdivenlerden çıkmaya başladım.
"Yatağının üzerindekileri giyersen sevinirim."
"Şaka yapıyorsun, dimi?"
Odama girerken bana seslenen Ediz'e karşılık verdikten hemen sonra yatağımın üzerindeki kıyafetleri gördüm. Bunlar dün gece giydiğim kıyafetlerdi. Beyaz kot şortum ve buz mavisi kolsuz gömleğim. Olduğum yerde donup kalmışken Ediz aşağıdan sesleniyordu.
"Hadi ama Ada! Alt tarafı bir şort ve bir gömlek giyeceksin!"
Bu çocuğun derdi neydi? Bana o iğrenç geceyi hatırlatarak mı kendini affettirecekti?
"Giyiyorsun dimi?"
Kapının tıklanmasıyla ürktüm. Sinirle kapıyı açtım.
"O geceyi hatırlayarak mı seni affedeceğim?"
"Ne?"
O sırada üstüne baktım, o da dün geceki giydiği siyah tişörtünü ve siyah pantolonunu giymişti. Hangi ara üstünü değiştirdiği hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu.
"Ah, üzgünüm. Bunu düşünemedim. Ama eğer giyersen, mutlu olurum. Gerçekten."
O kadar masum bakıyordu ki, onu kırmak mümkün değildi. Hiçbir şey söylemeden kapıyı suratına kapattım ve hızla üstümdeki okul kıyafetlerinden sıyrıldım. Yatağımın üstündeki kıyafetleri giydikten sonra ellerimi saçlarıma daldırdım. Saçlarımı ellerim yardımıyla düzelttikten sonra kapıyı açtım.
"İşte giydim."
Ediz'in gülümsemesi tüm yüzüne yayılırken ben tepkisizdim. Parmak uçlarını dudaklarımın kenarına getirdiğinde ürperdim. Vücudumu basan sıcaklığa engel olamıyordum. Dudaklarımı yanaklarıma doğru çekerken niyeti belliydi; gülmemi sağlamak.
"Böyle daha iyi."
Verdiği tepkiyle kahkaha atarken beni izliyordu.
"Hatta böyle çok çok daha iyi."
Elimden tutup beni aşağı götürürken heyecanlanmamaya çalışıyordum. Ama bu mümkün değildi. Yanınızdaki Esmer Tanrı elinizden tutup, sizi sizin için hazırladığı bir sürprize doğru götürüyordu. Esmer Tanrı, beni ya cehennemle buluşturacak ya da cennetle kavuşturacaktı. Yanımda o olduğu sürece, ben ikisine de razıydım.
"Aa, kolamız bitmiş!"
Elimi bırakan Ediz'e anlamsızca baktım. Yerdeki boş kola şişesini alıp bana doğru dönmüş ve boş şişeyi sallıyordu. Boş kola şişesinin nereden geldiğini merak edenler, kayın kenara ben de geliyorum!
"Ada, bana yardım eder misin?"
Beni taklit ediyordu, bunu anlamamla gülümsedim. Masanın üzerine baktım, dün geceki kadar bardak sayısı vardı. Elime üç bardak alıp mutfağa doğru yürümeye başladım. Geriye kalan bardakları alıp beni takip ediyordu. Mutfağa girdiğimde şok olmuştum. Sabahın köründe mutfağı karanlık hale nasıl getirdiğini bilmiyordum ama mumlarla aydınlanan mutfak, çok güzel görünüyordu. Elimdeki bardakları tezgahın üzerine bıraktım ve ellerimi tezgahın kenarlarına dayayıp onu izlemeye başladım. Bana bakmadan bardakları tezgahın üzerine koymuş, buzdolabından kolayı çıkarmıştı.
"Şunu yapmayı kes."
Kendimi gülmemek için zor tutarken Ediz'e cevap verdim.
"Neyi?"
Onu taklit edip alayla ona baktım. Biraz sessizlik olduktan sonra kendimi tutamayıp gülmeye başladım. Ediz de bana katıldığında kahkahalarımın arasından zar zor konuşabildim.
"Olmayacak."
"Kesinlikle olmayacak," Gülmeyi kesip yanıma doğru yaklaştı. Nefesimi kesen kokusunu özlemle içime çekerken dudaklarını yalayıp devam etti. "O zaman biz de doğrudan yaparız."
Bana doğru yaklaşan dudaklarını izlerken benim de ona yaklaşmam gerektiğini sonradan fark etmiştim. Nihayet dudaklarımız buluştuğunda kendimi bir boşlukta hissediyordum. Heyecan verici ama rahatlatıcı bir boşluk. Dudaklarından ayrılmak istemesem de hafif geri çekildiğimde o da geri çekildi. Alnını alnıma dayayıp gülümsedi.
"Seni seviyorum."
Günlerdir beklediğim iki kelime ağzından dökülürken gözyaşlarımı tutamadım.
"Seni seviyorum."

-SONUNDA BİRLEŞTİRDİM KERATALARI, SIRA BERK VE SELEN DE, SONRA DA HAZAL VE MERT'İ HALLEDERİZ KDFJGBSRJKER YAZIM HATAM VARSA ÜZGÜNÜM, UMARIM BEĞENİRSİNİZ. İYİ OKUMALAR!

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Çarş. Mart 06, 2013 2:16 pm

"Hadi girelim."
"Ne?"
"İçeri diyorum, girelim."
OHA :O
"Yatağının üzerindekileri giyersen sevinirim."
Ve bir daha oha :O
"Seni seviyorum."
Günlerdir beklediğim iki kelime ağzından dökülürken gözyaşlarımı tutamadım.
"Seni seviyorum."
Ay yerimmm <3

Sınav verdı iki gündür valla okuyamadım görmek okuyamamak ve yorum yapamamak ne kadar zormuş :D
O geçenki geceyi taklit falan harikaydı <3
Çok güzel bir bölüm olmuşşş <3
14 te devam mı?

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Çarş. Mart 06, 2013 2:53 pm

Ay bu bölümü çok sevdim lan lan lan oley <3 devam et aşkım benim, mükemmel

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Çarş. Mart 06, 2013 9:01 pm

seymaalan demiş ki:: "Hadi girelim."
"Ne?"
"İçeri diyorum, girelim."
OHA :O
"Yatağının üzerindekileri giyersen sevinirim."
Ve bir daha oha :O
"Seni seviyorum."
Günlerdir beklediğim iki kelime ağzından dökülürken gözyaşlarımı tutamadım.
"Seni seviyorum."
Ay yerimmm <3

Sınav verdı iki gündür valla okuyamadım görmek okuyamamak ve yorum yapamamak ne kadar zormuş :D
O geçenki geceyi taklit falan harikaydı <3
Çok güzel bir bölüm olmuşşş <3
14 te devam mı?

Senin için baya oha'lı bi bölüm oldu flgjerhfgsjke Sorun değil kankam, beğenmene çok sevindim!
Evet canım, devaam.

Reason&. demiş ki:: Ay bu bölümü çok sevdim lan lan lan oley <3 devam et aşkım benim, mükemmel

Beğenmene sevindim aşkım ama yorum :(

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Cuma Mart 08, 2013 5:40 pm

Hadi aşkım devam!

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Cuma Mart 08, 2013 5:56 pm

Ya ama evet devaaam <3

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Cuma Mart 15, 2013 2:19 pm

Bölüm 12-Somut&Soyut
"İnanamıyorum!"
Selen'in çığlık atmasıyla telefonu kulağımdan uzaklaştırdım. Kıkırdadım ve çığlık operasyonu bittikten sonra telefonu tekrar kulağıma götürdüm.
"Sen ciddi misin?"
"Ciddiyim Selen."
"Çok sevindim canım!"
"Benim kadar sevinmiş olamazsın!"
"Hayır, senin kadar sevinmiş olabilirim!"
"Tamam, olabilirsin."
Biz telefonda kahkahalar atarken annem aşağıdan sesleniyordu.
"Bir dakika," Telefonu kulağımdan uzaklaştırdım ve yatağımdan kalkıp kapıyı açtım. "Efendim anne?"
"Bora'ya bakar mısın, gerçekten halim kalmadı!"
"Geliyorum!"
"Sanırım kapatman gerekiyor."
"Doğru tahmin! Yarın görüşürüz."
"Görüşürüz kanka."
Telefonu kapatıp yatağımın üstüne fırlattım. Tam odadan çıkacakken aklıma gelen düşünceyle pencereden dışarı baktım ama orada değildi. Tüller kapalı, hatta ışık bile kapalıydı. Yanaklarımı sıkıntıyla şişirirken ayaklarımı sürüye sürüye salona indim.
"Parka gitmek istiyorum!"
"Şaka yapıyorsun dimi Bora?"
Bacaklarıma dolanmış kardeşime şaşkınca bakıyordum. Ellerini bacaklarımdan çektikten sonra geri çekildi ve ellerini göğüs hizasında birleştirip kaşlarını çattı.
"Hayır!"
Bir anneme, bir babama bakıyordum. İkisi de "Ben karışmam" havalarındaydılar. Gözlerimi devirdim ve Bora'yı kucağıma aldım.
"Saat kaç?"
Merdivenden çıkarken onu sorularla meşgul ediyordum. Annemin parmaklarını saydıktan sonra cevap verdi.
"10."
"Biraz geç değil mi?"
Kapıyı kapatıp Bora'yı yatağıma yatırdım.
"Hayır, değil! Abla lütfen!"
Dudaklarını uzatmış bana bakan mavi gözlere baktım. Kıyamıyordum, ne olursa olsun bu küçük şebeğe kıyamıyordum.
"Git hırkanı al!"
"Yaşasın!"
Ellerini birbirine vurup boynuma atladıktan sonra yanağıma öpücük kondurmayı unutmadı. Yataktan indikten sonra poposuna vurdum ve gülümsedim. Site sıkı bir güvenlikle korunduğu için sorun olmuyordu, hem park neredeyse 20 adım uzaklıktaydı. Üstüme siyah kotumu ve Nirvana tişörtümü giydikten sonra siyah bol hırkamı üzerime geçirdim. Telefonumu yatağımın üzerinden alıp umutla yeniden karşı pencereye baktım ama değişen bir şey yoktu: Kapalı ışık, örtülmüş perdeler.

*********

"Tamam ablacım!"
Bora'yı üzerini çok kirletmemesi için uyardıktan sonra aldığım cevap beni pek de tatmin etmemişti. Çünkü Bora her seferinde aynı cevabı veriyordu ve her seferinde üstü kirleniyordu. Banka oturdum ve elimdeki kitaba baktım. Parkın aydınlatması iyi olduğu için şanslıydım ve bunu sık sık yapardım. Azkaban Tutsağı'nın kapağını bilmem kaçıncı kez açarken arkamdaki sesler dikkatimi çekti. Omzumun üstünden arkaya doğru baktığımda siyah kapüşonlu bir çocuk ve yanında küçük bir kız çocuğu gördüm. Çocuğun kapüşonu olduğu için yüzünü seçemiyordum ama küçük kız çok sevimli duruyordu. Çocuğun elini tutmuş sabırla parka ulaşmayı bekliyordu. Ayağa kalkıp Bora'nın yanına gittim, her ihtimale karşı.
"Abi, salıncağa binmek istiyorum!"
Küçük kız salıncağın yanına vardığında heyecanla zıplıyordu.
"Ada?"
Arkamı döndüğümde yeni erkek arkadaşımı gördüm. İlk erkek arkadaşımı. İlk aşık olduğum adamı. İlkimi.
"Ediz?"
"Burada ne yapıyorsun?"
"Kardeşim parka gelmeyi çok istedi ve ben de bir abla olarak görevimi yerine getiriyorum." Küçük kıza baktım ve yeniden Ediz'e döndüm. "Lütfen bu şeker şeyin kardeşin olduğunu söyleme!"
"Sen söyledin zaten."
Dudaklarını birbirine bastırıp gülümserken ona yeniden aşık oluyordum.
"Abi!"
Küçük kız dikkatleri üzerine çekmiş ve salıncağı göstermişti.
"Tamam Ada."
Şaşkınca Ediz'e baktım. Kardeşini salıncağa oturtmuş ve arkasına geçmiş ritmik hareketlerle sallamaya başlamıştı.
"Evet, ismi Ada."
Şaşkınca ona baktığımı fark edince nihayet bana cevap verebilmişti.
"Abla, bu çocuk kim ve neden seninle konuşuyor?"
Bora kaydıraktan kaymış ve yanıma gelirken ellerini yine göğüs hizasında birleştirmişti.
"Okuldan arkadaşım."
Bana bakınca başımı sallayarak onu onayladım. Bakışlarını yeniden Ediz'e çevirdi.
"Konuşmanız bittiyse ben de sallanmak istiyorum."
Sert bakışlarını Ediz'in üzerinde gezdirirken salıncağa doğru ilerledi. Bora'yı salıncağa oturttuktan sonra ben de Ediz'i taklit edip arka tarafa geçtim ve yavaşça sallamaya başladım. Bora arada arkasını dönüp Ediz'le konuşup konuşmadığımı kontrol ederken Ediz, Bora'nın bakmadığı zamanlar gülümsüyor ya da bana öpücük atıyordu. Bense kahkaha atmamak için dudaklarımı kemiriyordum.

*********

"Gerçekten mi? Ben de polis olmak istiyorum!"
Ediz'le bankta oturmuş Ada -bunu söylemek biraz tuhaf, ve Bora'yı izliyorduk.
"İyi de kızlar polis olamaz ki."
Yerde oturan Ada ellerini göğüs hizasında birleştirdi ve kaşlarını çattı.
"Nedenmiş?"
"Çünkü siz çok güçsüzsünüz."
"Hayır, değiliz!"
"Evet, öylesiniz!"
Şaşkınlıkla onlara bakarken bize döndüler.
"Ada abla!"
Bana seslenen Ada'ya baktım.
"Efendim canım?"
"Bora'ya bizim güçsüz olmadığımızı söyler misin?"
"Bora, bi-"
"Ediz abi!"
Ediz önce bana sonra Bora'ya döndü.
"Efendim abicim?"
"Kızların güçsüz olduğunu kardeşine ve ablama söyler misin?"
"Tabii," Ediz'in bakışları Bora'dan ayrılıp bana döndüğünde kaşlarımı kaldırmış Ediz'e bakıyordum. "Hadi ama, elbette ki biz erkekler sizden daha güçlüyüz!"
Ada koşarak yanıma geldi ve kucağıma oturdu. Bora da Ada'yı taklit edip Ediz'in kucağına oturdu.
"Somut anlamda evet ama soyut anlamda asla."
"Polis olmak için de bu gerekli."
Meydan okurcasına ona baktım.
"Hayır, ikisi de gerekli. Hatta soyut anlam daha gerekli diyebiliriz."
"Örnek ver."
Ediz her cevabımdan sonra hızla cevap verirken Ada her söylediğim cümle sonrası Bora'ya alay edermişcesine bakıyordu. Bora da öyle.
"Bir olayı çözmek için kuvvet gerekmez, mantık gerekir. Kabul edin, kadınlar bu konuda her zaman daha iyi. Yani her şeye en ince ayrıntısına kadar dikkat ediyoruz ve en ufak eksikliği yakalıyoruz."
"Ama bu parti düzenlemeye benzemiyor maalesef. Orada ciddi işler yapılıyor bayanlar."
"Ciddi iş? Hangi erkeği bir işi ciddiye alırken gördün?"
"Ben öyleyim!"
"Bir milyonda bir."
"Tek olmadığımı ikimizde biliyoruz Ada, kabul edin polislik erkek işi."
"Hayır, değil!"
Adayla aynı anda Ediz'e cevap verirken Bora ve Ediz ürkerek geri çekildi.
"Onları asla yenemeyeceğiz."
Bora'nın cümlesiyle Ediz kafasını sallarken ikisi de bize baktı. Bizse aynı anda kahkaha atmaya başladık.

*********

Ada ve Bora önümüzde el ele yürürken onlara bakıp gülümsüyordum. Elimin bazı noktalarında hissettiğim sıcaklıkla elime baktım ve sonra da elimi tutan Ediz'e.
"Görecekler."
"Bir şey demezler," Dudaklarını yaladıktan sonra Bora'ya baktı ve tekrar bana döndü. "Yani en azından Ada bir şey demez."
Kıkırdadım ve elini daha sıkı kavrayıp boşta kalan elimi koluna doladım. Saçlarımı öpüşünü hissettiğimde içimdeki inanılmaz duygu beni havalara uçuracaktı.
"Neden bana kardeşinin isminin Ada olduğunu söylemedin?"
"Aslında seni o gece Adayla tanıştıracaktım, sürpriz olacaktı."
"Ha-"
Hangi gece olduğunu hatırlamamla sustum ve alt dudağımı kemirmeye başladım. Cenk olayının yaşandığı geceydi, Ediz'in sarhoş olduğu gece, dün gece.
"Demek ki bugüneymiş."
Sessizlikten rahatsız olmamla az önce saçmaladığım cümleyi düşündüm, keşke sessiz kalsaydık ya da sohbeti o başlatsaydı.
"Evet, öyle."
"Öhö öhö."
Bora'nın yalancı öksürüğünü duymamızla ayrıldık.
"Hadi abla."
Bora yine ellerini göğüs hizasında birleştirmişti ama bu sefer sağ ayağını yere ritmik bir şekilde vuruyordu. Kıkırdadım ve Ediz'e bakıp gülümsedikten sonra Bora'nın yanına gittim.
"İyi geceler Ada abla."
"İyi geceler bebeğim."
Ada'yı kucağıma alıp öptükten sonra indirdim. Bora Ediz'e sertçe bakarken Ediz ona bakmamaya çalışıyordu.
"İyi geceler."
"İyi geceler Ediz."
"İyi geceler."
Bora Ediz'e sertçe cevap verince dayanamayıp kahkaha attım.
"İyi geceler Bora."
Ada yavaşça Bora'nın yanına geldi ve yanağından öptükten sonra hızla Ediz'in yanına gitti. Arkasına bakmıyor ve Ediz'i yan villaya doğru çekiyordu. Bora Ada'ya dalmışken Ediz'e öpücük yolladım. Gülümsedi ve beni taklit etti.
"İyi geceler Ada."
Ediz ve Ada çoktan evlerine girmişken biz hala kapının önünde bekliyorduk ve Bora nihayet konuşabilmişti.
"Keşke bunu 5 dakika önce falan söyleseydin, yani Ada gitmeden önce."
Bana bakıp dil çıkardı ve eve doğru koştu. Gülüp onu takip ettim.

UZUN BİR ARADAN SONRA MERHABA! SİZE KÖTÜ BİR HABERİM VAR, SINAVLARIM BAŞLIYOR VE BEN ARTIK SADECE HAFTA SONLARI BÖLÜM YAZACAĞIM. YAZIM HATAM VARSA ÜZGÜNÜM, İYİ OKUMALAR! BİR DE BU DA EDİZ'İN KARDEŞİ ADA EREZ:

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Cuma Mart 15, 2013 2:32 pm

Oha çokzelli bir hikaye,devam :))99

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Cuma Mart 15, 2013 2:33 pm

Ne ara okudun olm lhrgklrjertyhutyu

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Cuma Mart 15, 2013 2:37 pm

Bu bölümü okuduuum

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Cuma Mart 15, 2013 3:29 pm

Yerim aşkım, çok sağool

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Cuma Mart 15, 2013 8:24 pm

Seleni kendim gibi hayal ettiğim doğrudur :D:D:D.d:D::D:d:D
Allahım Bora'ya ben bakarım ya canım benim eheh :bisiklet:
Oha ya abi bayıldım ya çok tatlısınız of, bende istiyorum böyle lan oha :(
Oha lan Bora-Ada-Ada (:D:d:d:D) ve Ediz abi ölüyorum bu bölüme :((8
Ada çok tatlı ya :') Bölüme bayıldım, hariakydı.
Oha sınavların mı başlıyor kankam, kıyamam tamam olsun :((

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro C.tesi Mart 16, 2013 11:19 am

Çok sağol kamkam, evet başlıyo maalesef :(

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro C.tesi Mart 16, 2013 2:22 pm

Oy anam yerim harikaydıııı <3
O küçük ada ne kadar tatlıymış <3
Bora Ada
Ediz Ada
:DD Azkaban Tutsağı kitabı bölümü de harikaydı :D
Sınavlardan nefret ediyorum :@
Neyse sen en yakın zamanda yaz <33

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro C.tesi Mart 16, 2013 2:48 pm

Oy çok sağool, ben de nefret ediyorum -.-

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Salı Mart 19, 2013 12:00 pm

Bölüm 13-Tiyatro
"Ada, misafirin var!"
Kravatımı bollaştırıp çantamı sırtıma geçirdim ve hızla aşağı indim. Selen'i bir kere daha bekletirsem bana uçacağından emindim.
"Ediz?"
Gözlerimi irice açmış, kapının önünde bana gülümseyen yakışıklıya baktım. Kıkırdadım ve yanına gittim.
"Haberin var, dimi?"
Annem soruma kafasını sallayarak cevap verirken dil çıkardım. İkisine de.
"Annen de planım için yardım etti, sağolsun."
Ediz, elini annemin omzuna atıp sırıttı. Şaşkınlıkla onları izliyordum, bu ikisi ne ara bu kadar yakın olmuştu? Ben bile çocuğu daha dün tavlamışken.
"Alışveriş bahaneydi yani, sana inanamıyorum anne!"
İkisi kahkaha atarken salak yerine konulmanın verdiği rahatsızlıkla suratımı buruşturdum.
"Hadi, geç kalacaksınız!"
Annem eliyle "Gidin" mesajını verirken, Ediz'in koluna girip evden çıktım. İkimiz de anneme el salladıktan sonra yürümeye başladık.
"Selen!"
Aceleyle geri dönüp Selen'in evine doğru yönelirken yumuşak bir el bileğimi kavradı.
"Berk'le gittiler."
"Demek Berk'le ha?"
Kıkırdadım.
"Sence aralarında bir şeyler olacak mı?"
Ediz'in sorusu üzerine kaşlarımı kaldırdım.
"Elbette olacak!"
Kıkırdadı ve yolu izlemeye devam etti.
"Ediz," İsmini duyunca bana döndü. "Annemi bir şekilde hallettin, tamam ama anahtarıma nasıl ulaştın?"
"Selen." derken sırıtıyordu.
"Tahmin etmeliydim." dedikten sonra kıkırdadım. Elini omzuma atıp beni kendine yasladı ve saçlarımdan öptü. Her şey çok güzeldi ve umarım böyle devam ederdi.

*********

Hani her şeyin güzel olacağını söylemiştim ya, unutun o işi millet! Elimdeki listeyle sınıf sınıf dolaşıyor, tiyatro grubu için öğrenci arıyordum. Edebiyat dersinden yırtmak güzeldi ama sevgilimden ayrı kalmak değil.
"Bu sınıf son."
Selen'in gösterdiği sınıfın tabelasına baktım: 11-B. Selen'in anlamsız sırıtışına anlamlar yüklerken sırıttım. Elbette ki bu görev için bir yardımcıya ihtiyacım vardı ve ben de yanıma Selen'i almıştım. Kapıyı tıkladıktan sonra içeriden "Gir" sesini beklemeden kapıyı açtım. Şanslıydım, Sarışın Tanrı'nın dersiydi ama neden spor salonunda değil de buradaydılar?
"Merhaba hocam."
"Hoş geldin Ada, hoş geldin Selen!"
"Merhaba hocam."
Sırıtan Selen'e baktım. Gözlerimi sınıfta gezdirince ona bakan Berk, Mısra'yı umursamıyordu.
"Noldu?"
Elimdeki kağıtları sallarken Sarışın Tanrı'ya cevap verdim.
"Duyuru."
Bıkkın ses tonuma karşılık kahkaha atınca sırıttım.
"Sınıf senin."
Eliyle sınıfı gösterdikten hemen sonra yeniden bana döndü.
"Arkadaşlar okulumuz bu yıl bir tiyatro yarışmasına katılacak. Resim öğretmenimiz Ece Özberk'le beraber. Ece hoca bana birkaç isim verdi ve yetenekli olduklarını söyledi." Kağıda göz gezdirdikten sonra 11-B sınıfını bulunca devam ettim. "Aslı Demir ve Özge Yılmaz."
İki kızda yanıma gelirken Selen'e baktım. Berk'le birbirlerine işaretle bir şeyler anlatıyorlardı. Sırıttıktan sonra devam ettim.
"Peki başka katılmak isteyen var mı?"
Sınıftan ses çıkmıyordu, bu işin yürümeyeceğini biliyordum.
"Selen de tiyatroda!" dediğim an Berk elini kaldırdı. Ardından da Mısra. Berk'in elini kaldırdığını gören Selen sevinirken Mısra'nın elini havada görünce somurttu.
"Gelin bakalım."
İkisi de yanıma gelirken izin kağıtlarını Sarışın Tanrı'ya verip sınıftan çıktım.
"Konferans salonuna inin, herkes orada."
Aslı ve Özge salona doğru giderken Berk'in yanımızda durduğunu gören Mısra gitmekten vazgeçti.
"Siz nereye?"
"Salona Mısra, ya sen?"
Selen dişlerini birbirine kenetlemiş konuşurken Berk elini tutup onu salona doğru çekmeye başladı. Bunun karşısında sevinçten deliye dönen ama belli etmeyen Selen, sinir küplerine binen Mısra ve sırıtmaktan ağzı kulaklarına gelen ben.

*********

"Talep çokmuş gerçekten!"
Ece hoca kinayeli sözleriyle sahnedeki grubu süzüyordu, ben de yanında oturmuş Ediz'i izliyordum. Sırf benim için tiyatroya katılmış ve bu eziyeti göze almıştı. Ona baktığımı görünce sırıttı.
"Hepiniz birbirinizi tanıyorsunuz, 10 ve 11. sınıfsınız ve artık birbirinizi az da olsa tanıyorsunuzdur. Eğer tanımıyorsanız artık tanımak zorundasınız. Konu müzikal olacak arkadaşlar."
Bunun üzerine herkes ellerini birbirine vurmaya başladı.
"Ama öğretici bir müzikal."
"Roller ne zaman belli olacak hocam?"
"Araya girmezsen sıra ona da gelecek Mısracım."
Selen ve ben kıkırdarken Ece hoca devam etti.
"Bugün martın 19'u. Yarışma iki ay sonra bugün. Kısıtlı bir zamanımız var, sizi derslerden alacağım ve öğleden sonra okulda kalacaksınız. Hatta hafta sonları bile gelmek zorunda kalabilirsiniz. Zaten dersleriniz henüz doğru düzgün başlamadı, sınavlarınız da büyük ihtimalle biz yarışma işini hallettikten sonra olacaktır. İyi bir oyun çıkarmamız gerekiyor. Senaryoyu edebiyat öğretmeniniz Funda hoca yazdı, senaryoyu çoğalttıktan sonra Ada'ya vereceğim ve Ada hepinize dağıtacak."
Hepsi bana baktıktan sonra başlarını salladı.
"Rollere gelince," dedi ve Mısra'ya baktı. Bunun üzerine Selen ile yeniden kıkırdadık. "Bir daha ki toplanmamızda rolleri dağıtacağız. Toplam 14 kişiyiz ancak elimizde 12 rol var. Pek de yetenekli olmayan iki kişiyi maalesef tiyatrodan çıkaracağız."
"Bir daha ne zaman toplanacağız hocam?"
Ece hoca soruyu soran Cenk'e cevap vermek için ona döndü. Evet, doğru duydunuz! Cenk de tiyatrodaydı. Bir Mert ve Hazal eksikti, ah bir de Civcivler.
"Yarın herhangi bir derste canım."
Cenk kafasını salladı ve bana baktı. Gülümsediğinde gülümsedim ve istemsiz olarak gözüm Ediz'e kaydı. Cenk'e bakıyordu, gözleri benimkilerle buluşunca gözlerimi kaçırdım.

*********

"Noluyor Ediz?"
Yanımda o kadar aptal espriler yapmama rağmen gülmeyen Ediz'e baktım.
"Hiçbir şey."
Her zaman oturduğumuz bankta kahvesini içerken verdiği cevap hoşuma gitmemişti.
"Evet, var bir şey."
"Hayır, yok."
"Evet, var!"
"Tamam, var!"
"Sorun ne?"
"O çocuğun sırf sana yakın olmak için tiyatroya girdiğinden eminim Ada ve bu fikir delirmeme sebep oluyor!"
"Gözünün önünde olacağım Ediz."
"Evet öyle ama yine de rahatsız oluyorum."
Yanaklarımı sıkıntıyla şişirirken kahvemi hemen bankın yanındaki çöpe attım.
"Özür dilerim."
Elleriyle bedenimi sararken başımı göğsüne yasladım.
"Sadece çok kıskanıyorum, o kadar."
"Ya, o kadar."
Cümleme sırıtarak cevap verirken ellerinden kurtulup kahvesini aldım.
"Az önce gaza gelip kahvemi çöpe attım ve kahven müthiş kokuyor."
Ben kahvesini içerken o kahkaha atıyordu.

-FİNAL YAKLAŞIYOR, BİRKAÇ OLAY DAHA ÇIKARIP BİTİRCEM KAMKİLER. OKUNMUYO ZATEN, FİNAL OLMASI PEK SIKINTI OLMAZ O YÜZDEN. NEYSE, İYİ OKUMALAR!

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Perş. Mart 21, 2013 12:17 pm

Oha bölüm çok hoşuma gitti aşkım ya :D
Selen ve Berk huh çok sevindirik oldum, sizde sakın küsmeyin sdfghj
Ve final mi? Hikeyeyi kilitlemek mi? HAYIR! ÖKÜZ MÜSÜN?
Devam et kankam

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro C.tesi Mart 23, 2013 5:57 am

OHA YA SAÇMALAMA BU HİKAYE NASIL BİTERR??
OLMAZZ ABİ OLMAZ!!
Bak çoğu kişinin yazılısı vs. sınavı var. O yüzden okunmuyor olabilir .
Lütfen bitirmeeee :S
Bu arada bölüm süper olmuş
Tiyatroda da ne olacağını çok merak ediyorrum :D
Hadi hayırlısı

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro C.tesi Mart 23, 2013 12:52 pm

OLM SİZİ YERİM, +1 YORUMA YENİ BÖLÜM?

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro C.tesi Mart 23, 2013 2:33 pm

+1 yoruuuuum <3
Yok mu bi +1 yoruum? :S

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro C.tesi Mart 23, 2013 3:10 pm

16'da devam fröçmerjhrkj

Konu: Geri: He is my true love? *13-Tiyatro Paz Mart 24, 2013 12:10 pm

Dilara dersleri dolayısıyla kilitlememi istedi, kilit.

» Just Want to Love.
» I Just Wanna Love You *5-Surprise
» This is not a love story, yeah.
» This Love!-Bölüm 3-Summer.