-Karakter açıklaması yapmak istemiyorum direk hikayeye geçmek istedim çünkü herkes kim olduğunu tahmin etmiştir farklı birşey deneyeceğim birinci bölümü birazdan koyacağım naz'a verdiğim ödevi biraz değiştirip yazmak istiyorum.
En son gamze. tarafından C.tesi Haz. 29, 2013 6:39 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 8 kere değiştirildi
Joe Downey 18 yaşında(!)köken bir vampirdi . Dünya savaşının çıktığı zamanlarda Downey ailesi sırbistanda bir kasabada yaşıyorlardı . Her ne olduysa avustralya sırbistanı işgal etmeye başladığında oldu . Savaş ve işgaller başlamadan önce az bir topluluk bu savaşın önceden olacağını tahmin ediyordu ve evlerinin bodrumuna sığınaklar hazırlamışlardı . Downey ailesi ise bunlardan biriydi sadece. Askerler kasabaya gelmeye başladıkları zaman Downey ailesi sığınaklarına hızla inmişler ve ışık kaynaklarını kapatmışlardı . Anna bu sığınakta uzun süre kalamayacaklarını biliyordu , ama bir süre idare edebileceklerini düşünüyordu . Robert telaş içinde küç*k sığınakta yürürken , Anna ise genç oğlunu süzüyordu. Yıllarca çocuk sahibi olamamışlardı Downeyler . En umutsu.z duruma düştüklerinde ise Joe ya hamile kalmıştı Anna . ve şimdi hiç suçu yokken zor kazandığı oğlunu bu savaşta kaybetmek istemiyordu. Deneyimli bir psişikti , ve ailesini koruyabilecek bir büyü biliyordu fakat sonuçları ve yapılışı çok ağıra patlayabilirdi. Ailesini topladı . Onlarada bu fikrini söylemek istiyordu . Robert ise ılık suyunu içti ve Anna ya döndü.
"Savaşa katılacak mıyız " dedi tereddütle . Anna nın ne söyleceğini bilmiyordu çünkü .
"Savaşa katılmayacağız , saklanıp kaçacağız" dedi Anna çok emindi söylediklerinden .Robert ise rahatladı , savaşmak istemiyordu korkuyordu çünkü . Joe nun kafasındada birçok soru vardı
"Savaş bitene kadar burada kalamayız anne yeterli yiyeceğimiz yok " dedi ve bunu söylerken çok umutsuzdu yüzünü burktu annesine baktı sonrada kafasını eğdi.
"Bir büyü biliyorum . Bizi kurtarabilir , ama sonuçları çok ağır , yapılışıda " bunu sözcükler ağzından dökülürken Joe kafasını kaldırdı ve tekrar annesine baktı
"Nasıl yani? Çok vaktimiz yok anne"
"Büyü sizi daha güçlü , daha hızlı yapacak , böylece burdan çıkıp giderken kimse görmeyecek "
"Ama?" dedi Robert
"Ama , bu büyüyü yaparken iki kişiyi kurban etmemiz gerekiyor , gerekli olan bitkiler bende var zaten . Bu büyüden sonra yarı ölü olacaksınız ve kana susayacaksınız" dedi Anna
Robert için sorun değildi sadece buradan kurtulmak istiyordu . Onun için kaç kurban verildiği önemli değildi. Joenun ise kafası karışıktı , ne diyeceğini bilmiyordu . fakat oda en az babası kadar korkuyordu.
"Ne yapılması gerekiyorsa hazırım" dedi Joe . Robert ise Joenun söylediklerini tekrarladı.
Anna eski tahta dolaptan bir parşömen ve bıçak aldı . Bileğini kesti ve kanı parşömene akıttı . Sonra kafasını yukarı kaldırıp büyülü sözlerini söyledi ve hemen parşömen kasabanın haritası haline geldi . Haritayı incelemeye başladı . Haritada dışardaki askerler, insanlar , isimleri , evler hepsi gözüküyordu .
"Ben yukarı çıkıyorum . Mina ve Maya almaya gidiyorum" dedi Anna ve eline ekmek alıp temkinli adımlarla yukarı yavaş yavaş çıktı . Camdan dışarı baktığında askerlerin elinde mızrak , boyunlarında ise silahlar vardı . Kafasını hemen çevirdi ve yukarı çıkmaya devam etti . Kapıyı çaldı yanlız olduklarını biliyordu . Fısıldadı .
"Benim Anna , size yardım etmeye geldim " dedi ve o sırada Bayan Mina kapıyı yavaşca araladı . Anna ekmeği gösterdi.
"Eminim yeterli yiyeceğiniz yoktur , aşağıda sığınağımız var lütfen gelin size yardım edelim " dedi . Mina ve Maya çaresiz hızlı ve sessiz bir şekilde sığınağa indiler . Annanın ekmeği zehirliydi ve Mina ve Mayaya ekmeği verip ölmelerini bekledi ki yarım saat sonra hıçkırarak öldüler . Anna çok hızlı hareket etmeliydi . Robert , Gomez ailesini kenara çekti . Joe ise annesinin istediği kurtboğan otlarını getiriyordu. Anna yeni bir parşömen kağıdı ve bardak çıkarttı . daha sonra Gomez ailesinin bileklerini kesip kanlarını bardağa damlattı . sonra büyülü sözcükleri okudu ve kurtboğan otlarını içine attı . Her sözcüğünde fırtına dahada şiddetleniyordu. Anna 'nın burnundan ve kulaklarından kanlar akmaya başladı . Doğaya karşı geliyordu ve doğada buna tepkisini çok açık gösteriyordu. Büyü bittiğinde Anna yere yığıldı . Joe ise koşarak annesinin yanında gitti . Yanağına hafifce vurdu
"Anne kalk , uyan ANNEE!" diye bağırdı Robert ise Joe ya yumruk attı .
"Kes sesini aptal . Askerlerin dikkatini burayamı çekeceksin , iç şunu çabuk asıl çözüm burda , orda değil"dedi Annayı göstererek.
Joe ağlıyordu fakat başka çaresi yoktu . Bardağın yarısını içti sonra babasına verdi oda hızla içti . İlk önce başları ağrıyordu . Sonra karınlarına ağrı girdi ve bayıldılar . Uyandıklarında çok aç hissediyorlardı . Her şeyin kokusunu çok net alabiliyorlardı ve en çok kan 'ın kokusunu . Annesinin o taptaze kan kokusunu duymamazlığa gelemiyordu . Açlığı ona bir süre sonra ordakinin annesi olduğunu unutturmuştu . Yüzü birden buruştu dişleri irileşti ve gözleri kıpkırmızı oldu , annesinin boynunu tuttu ve bütün kanını emmeye başladı . İlk kaybını burada yaşamıştı ve yıllar sonra bunun kaybının ne kadar acı ve zor olacağını bilmiyordu.
Yelena Midnight Memories
İsim : irem Mesaj Sayısı : 3649 Yaş : 26 Nerden : Denizli Kayıt tarihi : 15/07/12 Kişisel Sayfa Kullanıcı Seviyesi: (0/0) Rep Seviyesi: (0/0) Uyarı Seviyesi: 0
Konu: Geri: KÖKENLER - Bölüm 7 Çarş. Haz. 19, 2013 1:38 am
tabi ki her zaman ki gibi ben yokum :, "Herkes kim olduğunu tahmin etmiştir"
gamze.
Konu: Geri: KÖKENLER - Bölüm 7 Çarş. Haz. 19, 2013 6:04 am
Deme öyle ya onlar hep ekliyor beni ondan öyle yaptım Birde ilk senaryom hepinizi sonradan ekliycem
Yelena Midnight Memories
İsim : irem Mesaj Sayısı : 3649 Yaş : 26 Nerden : Denizli Kayıt tarihi : 15/07/12 Kişisel Sayfa Kullanıcı Seviyesi: (0/0) Rep Seviyesi: (0/0) Uyarı Seviyesi: 0
Konu: Geri: KÖKENLER - Bölüm 7 Çarş. Haz. 19, 2013 7:21 am
Sen ne yaptııın? :U Gerçekten buraya geldiğimde hiç hikaye okuyasım yoktu. Üşeniyordum. Ama bu hikayeyi okuduktan sonra... İlk hikayem diyorsun ha? Ben inanmıyorum. İlk hikayen bu kadar mükemmel olamaz çünkü! PERFECT! Devam bebeğimm! yeah::Alkış:
harrylove
Konu: Geri: KÖKENLER - Bölüm 7 Çarş. Haz. 19, 2013 9:34 am
Gamzem hikaye yazmış okunmaz mı bu hikaye bi de ilk hikayen çok güzel olmuş
gamze.
Konu: Geri: KÖKENLER - Bölüm 7 Çarş. Haz. 19, 2013 10:56 am
İreem çok teşekkürler cidden Seliin saanada çok teşekkürler Gaza geldim yeni bölüm koyacağım :D
Hazel
Konu: Geri: KÖKENLER - Bölüm 7 Çarş. Haz. 19, 2013 10:57 am
Maya gözlerini bilmediği bir sokakta açmıştı . Burayı ilk defa görüyordu . İnsanların kıyafetleri , saçları yürüyüşleri bile değişmişti . Kafasını çevirdi şaşkınlıktan yerde yatan Mina yı görmemişti . Mina yı dürttü , onu uyandırmak istedi belki o birşeyler biliyordu. Mina gözlerini ovuşturdu uzun zamandır uyuyormuş gibi hissediyordu ve içinde boşluk vardı .
"Neler oluyor maya , nerdeyiz?"
"Emin değilim Mina hiçbirşey hatırlamıyorum "dedi . Saçını ovuşturdu . Bu olanlara anlam veremiyordu .
"Hadi kalk yürüyelim belki birşeyler buluruz" dedi Mina'ya son çare . Yürüdükçe değişimi daha iyi farkediyordu , askerler yoktu , kutucukların içinde hareket eden yazılar vardı , binalar rengarenkti ve tahta değildi . İnsanlar sürekli dikdörtgen kutucuklarla konuşuyor ve ellerinde onları taşıyorlardı . Daha tuhafı ise insanlarda onlara çok tuhaf bakıyordu . Birkaç adım daha attılar ve bir tane esmer kilolu ve parmağında yüzükler olan kadın dikkatlerini çekti . Esmer kadın onları fark edince daha dikkatli incelemeye başlamıştı . Tezgahını toplayıp kaçmaya çalıştı . Maya onu durdurdu
"Neden bizden kaçıyorsunuz , Tanrı aşkına nerdeyiz biz bize yardımcı olabilir misiniz? " Mina ise Maya ya şaşkınlıkla baktı o kadar insan varken bizden kaçan insana bu sorulurmuydu.
Kadın durdu . Konuşurken sürekli duraksıyordu.
"Siz.siz vampirlerdende kötü yaratıklarsınız , siz sebeplerisiniz!" dedi . Maya ile Mina birbirine baktılar .
"Hayır gerçekten anlamıyorum , bir sabah gözümüzü bilmediğimiz bir yerde açıyoruz ve vampir denen şeyin sorumlusu tutuluyoruz gerçekten herkes bu yüzden mi bize kötü kötü bakıyor " dedi Mina sinirlenmişti ve biran önce ne olduğunu öğrenmek istiyordu .
Esmer kadının yüzünü korkudan çok şüphe kaplamaya başladı içinden düşünüyordu . hiçbirşey bilmiyorlar, yada numara yapıyorlar peki ya kıyafetleri? .
Kadın kendini toparladı ve kızlara tekrar döndü
"Siz düşmüş ruhlarsınız , bütün psişik alemi sizden bahsediyor , döneceğinizden .. "
Bu sefer korkan taraf Maya ile Mina olmuştu . ne yani ölmüşmüydük , tekrar mı dirildik.
"Yanıma gelin size herşeyi anlatacağım , ama sır kalacak "aramızda" . Öncelikle 2013 yılındayız" . ve konuşmasına sessizce devam etti . "Vampir denen ırkın yaratılması için ikiniz kurban edildiniz . Bu yüzden ne cennet nede cehennem tarafından kabul edilmediniz. Yukarıda çok kavgalar oldu ve düşmeniz kararı alındı . Vampirler insan kanı emerler, kolay kolay ölemezler , doğa üstü güçleri vardır ve buda doğaya aykırıdır . Üsttekilerin bir kısmı sizi suçsuz buluyor bir kısmı suçlu . Tekrar yukarı gidebilme imkanınız var tabi ama onun dışında dünyaya hapsedildiniz , ölemezsiniz , uyuyamazsınız , acıkamazsınız ve en önemlisi hissedemezsiniz"
Mina ve Maya birbirlerine baktılar , ölmeme fikri aslında ilk güzel gelmişti ama diğer detaylar çok korkutucuydu . Bu konuyla ilgili nasıl suçlanılabilirdik diye düşünmeden edemiyorlardı .
Peki bizi kim öldürmüştü .
Kadın sözlerine devam etti . "Size herşeyi anlatacağım ama önce üstünüzü değiştirmelisiniz çok fazla dikkat çekiyorsunuz "dedi telaşla . "Beni takip edin"
Konu: KÖKENLER - Bölüm 7 
Salı Haz. 18, 2013 9:29 pm
